
Buenos Aires është kryeqyteti i Amerikës së Jugut që bie në sy. Si rezultat i së kaluarës së tij të pasur emigrantësh dhe largësisë gjeografike, shumë poshtë ekuatorit, Buenos Aires është ndryshe nga askund tjetër në këtë kontinent të larmishëm dhe të bukur.
Nuk e quajnë kot Parisi i Jugut. Është e dukshme në arkitekturën e saj mahnitëse, të stilit evropian dhe kulturën e saj të gjallë, një përzierje marramendëse të ndikimeve të botës së vjetër dhe energjisë së re botërore.
Ecni në rrugët e BA dhe mund ta ndjeni atë në ajër, një frisson, një eksitim, një avantazh.
Pavarësisht nëse dëshironi tango romantike, emocione të egra dhe të tërbuara në stadiumet e tij të futbollit ose art të avancuar në parqet dhe muzetë e tij, Buenos Aires është ndryshe nga çdo qytet tjetër që do të vizitoni ndonjëherë.
Në La Boca, porti origjinal shumëngjyrësh i Buenos Aires-it, ajo atmosferë është e pashmangshme. Pikërisht në këtë zonë, ku emigrantët italianë mbërritën në tufat e tyre në fillim të shekullit të 20-të, u nxitën dy nga pasionet më të mëdha të Argjentinës, futbolli dhe tango.
Në hijen e La Bombonera, stadiumi ku ndodhet Boca Juniors, ku i ndjeri Diego Maradona bëri emër, tango vazhdon të tërheqë turistët të dëshpëruar për të parë nga afër këtë vallëzim romantik të zjarrtë, ndërsa shfrytëzojnë rastin për t’i dhënë vetë.
Lulëzimi i Tangos filloi kur emigrantët në La Boca filluan të zhvillonin kërcimin e tyre, shpjegon balerini dhe instruktori, Horacio Godoy.
“Unë mendoj se njerëzit duhet të kenë diçka në këtë jetë në hapësirën e re,” thotë ai për të ardhurit që krijuan atë që është bërë ndoshta eksporti kulturor më i njohur i Argjentinës. Ishte, thotë ai, një mënyrë për burrat për t’u takuar dhe për t’u bërë përshtypje grave.
“Njerëzit fillojnë të kërcejnë sepse duan të kenë diçka me zonjat, e dini?” ai buzëqesh. “Por ju nuk mund të kërceni me zonjat 120 vjet më parë. Kështu që ju duhet të praktikoni me burra, me burra, vetëm burra.”
Fillimisht, tango filloi si vallëzim i të varfërve. Më pak formal se valsi dhe më vrapues se fokstroti, nuk kaloi shumë kohë para se të bëhej një sensacion kombëtar dhe më pas global. Pasi gratë filluan të kërcejnë me burrat, stili i saj pasionant u vendos dhe pjesa tjetër është histori.
Megjithatë, tango ka të bëjë sa me shoqërimin, aq edhe me romancën, e dukshme në qindra milongat që zhvillohen në të gjithë qytetin, ku njerëzit mblidhen së bashku për të kërcyer, pirë dhe harruar shqetësimet e tyre.
Por nuk është vetëm në klubet sociale ku tango ndihmon në krijimin e lidhjeve. Tango kërcehet kudo ku ka hapësirë – në rrugë, në park ose në shtëpi.
“Tango është si një justifikim për të mos qenë vetëm”, thotë Godoy. “Të jesh me njerëzit. Të kesh miq. Të kesh të dashura, të dashur, gjithçka. Sepse është një lidhje, një lidhje midis njerëzve.”
Tango, së bashku me futbollin, mund të jetë një nga forcat jetëdhënëse në Buenos Aires. Por të vdekurit nderohen gjithashtu në kryeqytetin argjentinas, ndoshta më shumë se kudo tjetër në Amerikën Latine, falë kryesisht varrezave spektakolare të Recoleta.